zatopić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zatopić -pię, -pią; -p•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zatopić — zatapiać
1. «spowodować zatonięcie kogoś lub czegoś»
2. «zalać wodą; też o wodzie: pokryć coś całkowicie»
3. «zagłębić coś w czymś»
4. «spowodować, że ktoś lub coś przestaje być dobrze widocznym»
5. «zamknąć otwór w czymś szklanym lub metalowym, zalewając go płynnym szkłem lub metalem»
zatopić się — zatapiać się
1. «zanurzyć się całkowicie w wodzie»
2. «zająć się czymś intensywnie i nie zwracać uwagi na nic innego»
zatopiony «pochłonięty czymś»
