zauroczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zauroczyć -czę, -czą; -cz•cie
zauroczenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
zauroczyć
1. «wzbudzić w kimś zachwyt»
2. «według wierzeń ludowych: rzucić na kogoś lub coś urok»
3. «przedwczesnym mówieniem o czymś spowodować, że coś się nie uda lub nie dojdzie do skutku»
zauroczyć się «ulec urokowi kogoś lub czegoś»
zauroczenie «fascynacja kimś lub czymś»