zdziczały

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zdziczały; -ali
zdziczeć -czeję, -czeją; -czał, -czeli
zdziczenie
Hasło obecne w wyd. IV WSO, pominięte w wyd. IV, dodruk poprawione.

Słownik języka polskiego PWN*

zdziczały
1. «o roślinach, zwierzętach, ogrodzie itp.: pozbawiony opieki człowieka i powracający do stanu naturalnego»
2. «niezachowujący się jak człowiek cywilizowany; też: świadczący o takim zachowaniu»
3. «pozbawiony umiejętności i potrzeby kontaktowania się z ludźmi»
zdziczeć
1. «o roślinach, zwierzętach, ogrodzie itp.: zostać pozbawionym opieki człowieka i wrócić do stanu naturalnego»
2. «stracić cechy człowieka cywilizowanego»
3. «stracić umiejętność i potrzebę kontaktowania się z ludźmi»
zdziczenie «zachowanie świadczące o utracie cech człowieka cywilizowanego»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego