zesztywniały
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ze•sztywniały; -ali
ze•sztywnieć -nieję, -nieją; -niał, -nieli
Słownik języka polskiego PWN*
zesztywniały
1. «pozbawiony elastyczności»
2. «o ciele, częściach ciała: niedający się zgiąć, poruszyć»
3. «taki, który znieruchomiał wskutek silnych doznań»
4. «nieokazujący uczuć»
zesztywnieć
1. «stać się sztywnym»
2. «stracić możność poruszania się lub poruszania jakąś częścią ciała»
3. «nagle znieruchomieć»
4. «przestać okazywać uczucia»