zwarcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zwar•cie (w sposób zwarty)
zwar•cie; zwarć
ze•wrzeć -wrę, -wrzesz, -wrą; -wrzyj•cie; zwarł, zwar•ła, zwar•li; zwarł•szy; zwar•ty

Słownik języka polskiego PWN*

zwarcie
1. «zetknięcie się przewodów w obwodzie elektrycznym, powodujące nieprawidłowy przepływ silnego prądu i uszkodzenie instalacji»
2. jęz. «powstające przy wymawianiu spółgłosek zetknięcie się przeciwległych narządów mowy»
3. zob. okluzja w zn. 3.
4. «w boksie, szermierce: pozycja uniemożliwiająca walkę zawodnikom, którzy zwarli się ze sobą»
5. «zwarty szyk oddziałów wojskowych»
zwarty
1. «złożony z osób, elementów, przedmiotów znajdujących się bardzo blisko siebie»
2. «składający się z elementów bardzo dobrze pasujących do siebie»

• zwarcie, zwarto • zwartość
zewrzećzwierać «zetknąć ze sobą i zacisnąć szczęki, zęby, nogi itp.»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego