łyk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

łyk (osoba) -ka, B.= D., -kiem; te -ki, -ków
łyk (łyknięcie) -ku, B.= M., -kiem; -ki, -ków
łyko -ka, -kiem; łyk

Słownik języka polskiego PWN*

łyk «łyknięcie pewnej ilości płynu; też: ilość płynu, jaką przełyka się za jednym razem»
• łyczek
łyko «tkanka drzew i krzewów przewodząca substancje organiczne, tworząca pod korą włóknistą, lekko wilgotną warstwę»
• łykowy • łyczko
wawrzynek wilcze łyko, wilcze łyko «krzew o różowych, wonnych kwiatach i czerwonych, trujących owocach»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego