łącznik
Słownik języka polskiego PWN*
łącznik
• łącznikowy • łączniczka
1. «to, co umożliwia porozumienie między ludźmi»
2. «osoba zapewniająca kontakt między osobami i instytucjami, przekazująca polecenia, informacje itp.»
3. «żołnierz utrzymujący bezpośredni kontakt między poszczególnymi placówkami»
4. «część budynku stanowiąca połączenie innych części tego budynku; też: budynek łączący inne budynki»
5. «krótka, pozioma kreska (-), używana m.in. przy łączeniu wyrazów złożonych lub przy przenoszeniu części wyrazów do następnego wiersza»
6. «część złożonego orzeczenia imiennego, ograniczająca treść orzecznika pod względem czasowym»
7. zob. ligatura w zn. 3.
8. «w piłce nożnej: napastnik zajmujący miejsce między skrzydłowym a środkowym ataku»
9. «element łączący inne elementy maszyny lub przyrządu»
• łącznikowy • łączniczka
łącznik elektroenergetyczny «aparat elektryczny przeznaczony do przewodzenia określonych prądów, do załączania i wyłączania prądu itp.»