łączny
Słownik języka polskiego PWN*
spójnik łączny «spójnik łączący dwa zdania lub ich części, pozostające względem siebie w związku łączności czasowej lub przestrzennej, np. i, oraz»
tkanka łączna «tkanka zbudowana z komórek i z istoty bezpostaciowej wytwarzanej przez te komórki oraz z włókien łączących inne tkanki»