łąka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
łąka łące, łąkę; łąk
Słownik języka polskiego PWN*
łąka «teren gęsto porośnięty roślinami, głównie trawami, używanymi na paszę lub do wypasu; też: rośliny porastające ten teren»
• łąkowy
• łąkowy
łąka łęgowa zob. łęg w zn. 1.
łąka podwodna «zbiorowisko roślin wodnych zarastające dno litoralu mórz i jezior oraz dno wód płynących»