ścigać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ścigać -am, -ają
ściga (zool.) ścidze, ścigę; ścig

Słownik języka polskiego PWN*

ścigać
1. «szybko poruszać się za kimś lub czymś, usiłując go dogonić, złapać lub wyprzedzić»
2. «poszukiwać kogoś w celu pociągnięcia do odpowiedzialności karnej»
3. «uznawać określony czyn lub postępowanie za przestępstwo i karać jego sprawców»
ścigać się
1. «ścigać jeden drugiego»
2. «rywalizować z kimś»
3. «uczestniczyć w wyścigach sportowych»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego