ślepak
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ślepak -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
ślepak
1. pot.; zob. ślepy nabój.
2. pot. «o człowieku niewidomym, źle widzącym lub poruszającym się, jakby nie widział»
3. «owad o dużych, lśniących oczach»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
