śruta

Wielki słownik ortograficzny PWN*

śruta (roln.) -ucie, -utę
śrut (pocisk) -utu, -ucie

Słownik języka polskiego PWN*

śruta «pasza dla zwierząt z rozdrobnionych ziaren zbóż i roślin strączkowych»
• śrutowy
śrut
1. «małe, ołowiane pociski do broni myśliwskiej»
2. «małe kawałki stali wykorzystywane do oczyszczania powierzchni przedmiotów metalowych»

• śrutowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego