żeglarek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

żeglarek (zool.) -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
żeglar•ka -r•ce, -r•kę; -rek

Słownik języka polskiego PWN*

żeglarek
1. «głowonóg, którego samica wytwarza muszlę, do której składa jaja i w której żegluje jak w łódce»
2. zob. żeglarz w zn. 2.
żeglarz
1. «osoba uprawiająca żeglarstwo»
2. «duży motyl dzienny o żółtych skrzydłach w czarne, poprzeczne pręgi»
3. daw. «marynarz»

• żeglarski • żeglarka

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

żeglarek
żeglarka

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „żeglarek” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „żeglarek” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego