[36] 13.1.2. Pisownia przedrostka wz- (wz-, wez-, ws-, wes-)

13.1.2. [36] Pisownia przedrostka wz- (wz-, wez-, ws-, wes-)
Przed literą oznaczającą spółgłoskę dźwięczną piszemy wz- lub wez-, natomiast przed literą oznaczającą spółgłoskę bezdźwięczną – ws- lub wes-. Występowanie w tym przedrostku e ruchomego jest uwarunkowane historycznie. Taką postać przyjmuje ów przedrostek przed grupą spółgłoskową. Porównajmy przykłady:
Pisownia przedrostka wz- (wz-, wez-, ws-, wes-)
wz- wzbogacić, wzbronić, wzdąć, wzgardzić, wzgórze, wzlecieć, wzmocnić, wznowić, wzruszyć;
wez- wezbrać, wezgłowie;
ws- wschodzić, wspinać się, wspomnieć;
wes- wesprzeć, westchnąć.
Wyjątkowo piszemy ten przedrostek w postaci wsz- w czasowniku wszcząć, wszczynać, mającym ten sam rdzeń co czasownik po-cząć, po-czynać, oraz w postaci wś- w wyrazach wściec się, wściekły, powściągnąć, mających ten sam rdzeń co czasowniki ciekać się i ciągnąć.
 
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego