gubić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

gubić -bię, -bią; gub, gub•cie
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "gubić"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…roku. Teraz jestem po raz drugi. Nie poznaję wielu miejsc, gubię się, często muszę chodzić z mapą. Zmieniły się ulice, adresy…

 

…abym i ja mógł rozumieć, o co chodzi. Co chwila gubił kasetę z farbami, mylił krok, potrząsał miedzianą grzywą, szukając odpowiedniego…

 

…był raz Langiewicz, a raz Kościuszko, o Traugucie mówił "Trygut", gubił wątek opowiadania i znów zaczynał od początku.

– Zaraz... o czym…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego