rzeczpospolita

Wielki słownik ortograficzny PWN*

rzecz•po•spolita (ustrój) DCMs. rzeczy•po•spolitej (a. rzecz•po•spolitej), B. rzecz•po•spolitą, W. rzeczy•po•spolita a. rzecz•po•spolita, N. rzeczą•po•spolitą (a. rzecz•po•spolitą); rzeczy•po•spolite a. rzecz•po•spolite, rzeczy•po•spolitych a. rzecz•po•spolitych: rzeczpospolita szlachecka, ale: Rzeczpospolita Polska, Polska Rzeczpospolita Ludowa, Rzeczpospolita Krakowska, Rzeczpospolita Babińska
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego