rzucić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

rzucić rzucę, rzucą; rzuć•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Ewakuacja gwarantowana. Reszta to kwestia dobrego wyliczenia czasu.
– Piękna teoria –
rzucił szyderczo Zagroda. – Szkoda, że dziurawa.
– Tak pan uważa? – Woskowicz posłał…

 

…Stał tak widocznie długo, bo pierwszą rzeczą, jaka na powrót rzuciła mu się w oczy, była zdziwiona, pytająca, jakby z lekka…

 

…Oczywiście, najważniejszą rolę w HANSA-PARKU gra morze. Stare okręty rzuciły tu kotwicę, a morscy rozbójnicy wyroili się na ich pokłady…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego