trącić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

trącić -cę, -cą; trąć•cie
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "trącić"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…na trawie. Upstrzoną piegami twarz zwrócił ku chłopcom.
– No, mów – trącił Mandżara łokciem.
Ten zastanawiał się chwilę, jak gdyby chciał rozstrzygnąć…

 

…spływające po ociosanym głazie.
– Przebacz – usłyszała czyjś dźwięczny, miękki głos. – Trąciłem i niechcący rozbiłem twój dzban, ale pragnę wynagrodzić ci stratę…

 

…zeschłe wielbłądzie odchody. Zrywały się tuż przed maską, czasami miękko trąciły błotnik i odlatywały skrzecząc, jednak żadna nie wpadła pod koła…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego