Borów
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Borów -rowa, -rowie; przym.: borowski
Borowie -wia, -wiu; przym.: borowski
BOR (= Biuro Ochrony Rządu) BOR-u, BOR-ze
bor (pierwiastek chem.; symbol: B) -ru, -rze
bor (świder) -ra a. -ru, -rze; -rów
bora (wiatr) borze, borę
Borowa -wej, -wą; przym.: borowski
borowy; -wi
bór boru, borze: bór sosnowy, ale: Bory Tucholskie, Bory Dolnośląskie
Bory Tuchol•skie Borów Tuchol•skich
Bora-Bora ndm
Biały Bór Białego Boru, Białym Borze; przym.: białoborski
Bór-Komorow•ski: Tadeusz Bór-Komorow•ski, Bora-Komorow•skiego, o Borze-Komorow•skim
Czar•ny Bór (miejscowość) Czar•nego Boru, Czar•nym Borze; przym.: czarnoborski