tarło
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tar•ło -r•ła, -r•le; -reł
tar•cie; tarć
tarta (kulin.) -r•cie, -rtę; tart
trzeć trę, trzesz, trą; trzyj•cie; tarł
dwie trzecie dwóch trzecich a. dwu trzecich
