w.
Wielki słownik ortograficzny PWN*
W (= wolfram; wat; West – zachód jako strona świata)
W. (= wołacz)
w (przyimek)
w. (= wiek; wielki; wiersz; wieś; wyspa; wyższy)
w tę i we w tę (stronę)
jak księżyc w peł•ni (pot. o pyzatej twarzy)
Kot w Butach Kota w Butach, Kocie w Butach
nie w pełni (niezupełnie)
ub.w. (= ubiegłego wieku)
Uniwer•sytet Ekonomicz•ny w Krakowie Uniwer•sytetu Ekonomicz•nego w Krakowie (skrót: UEK)
Uniwer•sytet Ekonomicz•ny w Po•znaniu Uniwer•sytetu Ekonomicz•nego w Po•znaniu (skrót: UEP)
Uniwer•sytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Uniwer•sytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie (skrót: UPJPII)
w braku (czegoś)
w celu (np. osiągnięcia czegoś)
w charakterze (kogoś)
w czas (w porę): rychło w czas
w czasie (pracy)
w kłąb (zwinąć)
w koło (przysłówek = dookoła): rozglądać się w koło; usiąść w koło; obiec plac w koło
w koło: wpisać trójkąt w koło
w koło Macieju (ciągle to samo)
w lot (np. coś pojąć)