łyk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

łyk (osoba) -ka, B.= D., -kiem; te -ki, -ków
łyk (łyknięcie) -ku, B.= M., -kiem; -ki, -ków
łyko -ka, -kiem; łyk
wil•cze łyko (bot.) wil•czego łyka, wil•czym łykiem: wawrzynek wilcze łyko a. wilczełyko
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego