66.5. [247] Nazwiska kończące się w wymowie na e
Nazwiska angielskie i francuskie kończące się w wymowie na e (zapisywane w postaci liter: -é, -ée, -ai, -eu, po których mogą następować niewymawiane litery spółgłoskowe -s lub -x) odmieniamy w liczbie pojedynczej jak przymiotniki, przy czym odcinamy początkowe samogłoski z końcówek przymiotnikowych -ego, -emu, -im (-ym), np.
Debré, Debrégo, Debrém;
Mérimée, Mériméego, Mériméem;
Montesquieu, Montesquieugo, Montesquieum.
a) Po niewymawianej literze spółgłoskowej -s lub -x stawiamy apostrof, np.
Beaumarchais, Beaumarchais’go, o Beaumarchais’m;
Marais, Marais’go, o Marais’m;
Rabelais, Rabelais’go, o Rabelais’m.
UWAGA: W niektórych opracowaniach zaleca się nieodmienność nazwisk Beaumarchais, Resnais, Marais, ale zalecenie to nie wydaje się uzasadnione; oczywiście gdy te nazwiska wystąpią wraz z imieniem, mogą pozostawać w formie nieodmiennej.
b) W liczbie mnogiej nazwiska zakończone w wymowie na -e zwykle występują z imionami, nazwami, tytułami — są więc nieodmienne, np. państwu Debré.
