W imionach i nazwach greckich odpowiednikami i są:

a) i przed samogłoskami, zwłaszcza w zakończeniach -ion, -ios, -ias, np. Aischrion — Eschrion, Hippias — Hippiasz, Pheidias — Fidiasz; przy czym zakończenia -ios, -ias, -eias, -eas, -eus piszemy odpowiednio: -iusz, -iasz, -easz, -easz, -eusz, np. Aineias — Eneasz, Odysseus — Odyseusz (obok formy Odys albo poetyckiej Odysej);

b) y po c, d, r, s, t, z, np. Kimon — Cymon, Aphrodite — Afrodyta, Perikles — Perykles, Sisyphos — Syzyf, Tiryns — Tyryns, Peisistratos — Pizystrat. Jednak przed samogłoską zachowujemy połączenie di, np. Dionysos — Dionizos, Pheidias — Fidiasz.