[50] 14.1. Rzeczowniki zakończone na -eja, -ea, -ua

14.1. [50] Rzeczowniki zakończone na -eja, -ea, -ua
Zakończenie -eja występuje zarówno w rzeczownikach rodzimych, jak i zapożyczonych, np.
aleja, breja, epopeja, fleja, fokreja, knieja, mierzeja, onomatopeja, Pompeja, reja, szweja, transzeja, tuleja, ukleja.
W dopełniaczu i miejscowniku liczby pojedynczej piszemy -ei, np.
alei, brei, epopei, flei, fokrei, kniei, mierzei, onomatopei, Pompei, rei, szwei, transzei, tulei, uklei.
Podobnie w dopełniaczu liczby mnogiej, np.
epopei, mierzei, transzei, tulei, zawiei,
choć część z nich może przyjąć dwie oboczne postaci, np.
alei a. alej, kniei a. kniej, onomatopei a. onomatopej, rei a. rej, uklei a. uklej,
inne zaś tylko jedną postać -ej, np. flej, fokrej, szwej. Jedną postać przyjmują także niektóre wyrazy o zakończeniu -ija, -yja, -aja, -ója, -uja: żmij, chryj, kołomyj, szyj, faj, mazaj, staj, zgraj, dwój, trój, szuj (albo: szujów).
Zakończenie -ea mają tylko rzeczowniki pochodzenia obcego, np.
Cheronea, gwinea, idea, kamea, Korea, orchidea, teodycea.
Odmieniają się one według następującego wzoru:
liczba pojedyncza liczba mnoga
M. idea, kamea idee, kamee
D. idei, kamei idei, kamei
C. idei, kamei ideom, kameom
B. ideę, kameę idee, kamee
N. ideą, kameą ideami, kameami
Ms. idei, kamei ideach, kameach
W. ideo! kameo! idee! kamee!
Zakończenie -ua mają nieliczne rzeczowniki pochodzenia obcego, np. Genua, statua. Odosobniony wśród nazw pospolitych rzeczownik statua ma w dopełniaczu liczby pojedynczej dwie postacie: statuy a. statui, nazwa własna Genua przyjmuje postać Genui.
 
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego