15.3. [54] Zakończenia form bezokolicznika
Na -ić, -yć kończą się formy bezokolicznika tych czasowników, których forma trzeciej osoby liczby pojedynczej czasu przeszłego kończy się na -ił, -ył, np.
dudnił – dudnić
gubił – gubić
lubił – lubić
nienawidził – nienawidzić
krążył – krążyć
krył – kryć
marzył – marzyć
zapatrzył się – zapatrzyć się.
Na -ść kończą się formy bezokolicznika tych czasowników, których temat kończy się na spółgłoskę t, s, d, np.
gniot-ę – gnieść
nios-ę – nieść
wsiąd-ę – wsiąść,
a na -eć tych, których forma trzeciej osoby liczby pojedynczej czasu przeszłego kończy się na -ał lub -arł, np.
leciał – leci-eć
wiedział – wiedzi-eć
parł – prz-eć
tarł – trz-eć.
Jeżeli temat kończy się na -z, zakończenie to przyjmuje postać -źć, np.
gryz-ł – gryźć
laz-ł – leźć
wióz-ł – wieźć.
Czasowniki, których temat w trzeciej osobie liczby pojedynczej czasu przeszłego kończy się na k, g (jeżeli temat ten nie rozszerza się w bezokoliczniku o -ną-), mają bezokolicznik zakończony na -c, np.
rzek-ł – rzec
tłuk-ł – tłuc
bieg-ł – biec
strzeg-ł – strzec.
