W imionach i nazwach greckich głoskę y zastępujemy przez i, gdy występuje po b, p, f (ph), g, l, m, n, np. Byzantion — Bizancjum, Pythagoras — Pitagoras, Phylarchos — Filarch, Gyges — Giges, Lykurgos — Likurg, Mytilene — Mitylena (ale: Mycenae — Mikeny albo — zgodnie ze zwyczajem językowym — Mykeny), Nymphodoros — Nimfodor.

Zasada ta powinna być też stosowana w procesie zapożyczania wyrazów pospolitych: gimnazjum, liceum, mikologia, nimfa (wśród wyjątków: streptomycyna — wyraz utworzony współcześnie).

Imiona zakończone na -eus, czemu odpowiada łacińskie -aus, mogą — szczególnie w poezji — występować z końcowym -ej, -aj, np. Odysseus — Odysej, Menelaus — Menelaj.