poręcz

Słownik języka polskiego PWN*

poręcz
1. «pręt lub listwa będąca poziomą częścią balustrady»
2. «poprzeczna część tylnego oparcia oraz oparcie boczne krzesła, fotela itp.»
3. «przyrząd gimnastyczny składający się z dwóch poziomych, równoległych drążków wspartych na słupkach»

• poręczowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego