Dzisiejsze słowniki podają dwie formy tego słowa: angielską football i spolszczoną futbol. Ta druga, jako częstsza, jest przytaczana na

pierwszym miejscu, pierwszą można znaleźć jako odsyłacz. W polskich słownikach międzywojennych, w których wyrazy te pojawiły się po raz pierwszy, przewaga futbolu nad footballem nie była jeszcze widoczna – formy te podawano w różnej kolejności, a prócz nich notowano inne postaci oboczne: foot-ball i futbal. W powojennym słowniku Doroszewskiego adaptację footballu chciano chyba nadmiernie przyspieszyć, w rezultacie słowo to zostało w ogóle pominięte, a futbol odesłano do piłki nożnej. Dziś football w polskich tekstach pojawia się głównie w nazwach własnych – obcych lub polskich, pretensjonalnie zinternacjonalizowanych, por. „W tym dniu w Płocku odbędzie się «PLOCMAN FOOTBALL CUP ’98», czyli I Mistrzostwa w Komputerowej Piłce Nożnej o Puchar Prezydenta Miasta Płocka” (Tygodnik Płocki).

 

Nawarzyć znaczy ‛nagotować’, np. „Nawarzyła kaszę i wylała na stół” (Linde). Dziś słowo to można spotkać głównie w

zwrocie nawarzyć piwa, co znaczy ‛narobić, zwłaszcza samemu sobie, kłopotów’. Czym innym jest naważyć – ‛ważąc coś, przygotować to w znacznej ilości’, np. naważyć ziemniaków. Pierwszy z tych czasowników jest pokrewny rzeczownikowi war (a także warzywo), drugi rzeczownikowi waga.

 

to ten, który używa towarów. Niegdyś konsumentem nazywało się niemal wyłącznie

kogoś, kto je. Konsumowanie do dziś wiąże się głownie z jedzeniem. Ale obecna konsumpcja ma znaczenie szersze i może np. dotyczyć dóbr kulturalnych, Żyjemy podobno w erze konsumpcji.