roztocz
Słownik języka polskiego PWN*
roztocze, roztocz II «organizm cudzożywny czerpiący pokarm z martwych szczątków organicznych»
• roztoczowy
• roztoczowy
roztoczyć — roztaczać
1. «rozłożyć, rozprostować coś zawiniętego, stulonego»
2. «ukazać, przedstawić coś»
3. «rozsiać coś wokół siebie, na jakiejś przestrzeni»
4. «spowodować udzielenie się innym jakichś uczuć, nastrojów itp.»
5. «rozwiercić średnice otworów»
roztoczyć się — roztaczać się
1. «ukazać się na dużej przestrzeni»
2. «o uczuciach, nastrojach itp.: udzielić się innym»