więc  I

Słownik języka polskiego PWN*

więc I
1. «spójnik przyłączający zdanie lub inne wyrażenie, które przedstawia skutek tego, o czym była wcześniej mowa, lub wniosek wynikający z treści poprzedniego zdania, np. Uśmiechnęła się, więc pewnie była zadowolona.»
2. «spójnik, zwykle w połączeniu z poprzedzającym słowem a, rozpoczynający wyliczanie, podsumowanie lub charakterystykę tego, o czym była mowa, np. Przyjechała cała rodzina, a więc siostry, bracia, ciotki, wujowie.; Ślub jest o dwunastej, a więc za godzinę.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego