wreszcie  I

Słownik języka polskiego PWN*

wreszcie I «przysłówek komunikujący, że dane zdarzenie nastąpiło później, niż mówiący się tego spodziewał, np. Drzwi otworzyły się i wreszcie mogliśmy wejść do środka.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego