alternacyjny

Słownik języka polskiego PWN*

alternacja
1. «występowanie na przemian dwu różnych elementów, motywów, zjawisk itp.»
2. «oboczne występowanie głosek fonetycznie różnych, ale etymologicznie pokrewnych»

• alternacyjny • alternować
języki alternacyjne «języki, w których stosunki gramatyczne w zdaniu są tworzone przez wymieniające się samogłoski, zaś spółgłoski są elementem stałym i nadają wyrazom znaczenie»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego