alternacyjny
Słownik języka polskiego PWN*
alternacja
• alternacyjny • alternować
1. «występowanie na przemian dwu różnych elementów, motywów, zjawisk itp.»
2. «oboczne występowanie głosek fonetycznie różnych, ale etymologicznie pokrewnych»
• alternacyjny • alternować
języki alternacyjne «języki, w których stosunki gramatyczne w zdaniu są tworzone przez wymieniające się samogłoski, zaś spółgłoski są elementem stałym i nadają wyrazom znaczenie»