bułat
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bułat -ata a. -atu, -acie; -atów
Słownik języka polskiego PWN*
bułat
1. «miecz perski lub szabla turecka z szeroką klingą»
2. «stal polerowana, wysokogatunkowa, z której wyrabiano szable i kindżały»