błędnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
błęd•nik -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
błędnik
• błędnikowy
1. «część wewnętrzna ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi»
2. zob. labirynt w zn. 4
• błędnikowy