dusiciel
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dusiciel -la; -le, -li
boa dusiciel boa dusiciela; boa dusiciele, boa dusicieli
Słownik języka polskiego PWN*
dusiciel
1. «wąż zabijający zdobycz przez duszenie jej splotami swego ciała»
2. «morderca duszący swoje ofiary»
boa dusiciel zob. boa w zn. 1.
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
