emfiteuta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
em•fiteu•ta -eu•cie, -eu•tę; -eu•ci, -eu•tów
Słownik języka polskiego PWN*
emfiteuza «w prawie rzymskim: wieloletnia, dziedziczna i zbywalna dzierżawa gruntu»
• emfiteutyczny • emfiteuta
• emfiteutyczny • emfiteuta
Zagraj z nami!
