hetmański
Wielki słownik ortograficzny PWN*
het•mań•ski; -scy (skrót: hetm.)
Słownik języka polskiego PWN*
hetman
• hetmański
1. «najwyższy dowódca wojsk w Polsce i na Litwie od XV w. do rozbiorów»
2. «dowódca wojsk kozackich»
3. «najsilniejsza figura w szachach»
• hetmański
gambit hetmański «sposób rozpoczęcia partii szachowej, w którym białe, dla zdobycia lepszej pozycji, oddają pionka stojącego przed gońcem na skrzydle hetmana»
goniec hetmański «w szachach: goniec ustawiony w pozycji początkowej na skrzydle hetmańskim»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
