jin

Wielki słownik ortograficzny PWN*

jin ndm
jin-jang ndm a. yin-yang, a. in-jang

Słownik języka polskiego PWN*

jin I, in I, yin I [wym. jin] «w chińskiej filozofii klasycznej: żeński, negatywny pierwiastek zawarty w przyrodzie»
jin II, in II, yin II [wym. jin] «zawierający pierwiastek jin»
jin-jang, yin-yang [wym. jin-jang] «jedna z podstawowych zasad chińskiej filozofii klasycznej oznaczająca wzajemne oddziaływanie dwóch przeciwstawnych i dopełniających się sił: pierwiastka żeńskiego jin i męskiego jang»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego