kogel-mogel
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kogel-mogel kogla-mogla; kogle-mogle, kogli-mogli
Słownik języka polskiego PWN*
kogel-mogel [wym. kogel-mogel, kogiel-mogiel]
1. «surowe żółtko utarte z cukrem»
2. pot. «chaos, zamieszanie»