kolender

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kolen•der -dra, -drze a. kolendra
kolen•dra -drze, -drę a. kolender

Słownik języka polskiego PWN*

kolendra, kolender
1. «roślina o drobnych, kulistych owocach zawierających olejek eteryczny»
2. «przyprawa z suszonych owoców tej rośliny»

• kolendrowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego