kwintet
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kwin•tet -etu, -ecie; -etów
Słownik języka polskiego PWN*
kwintet
• kwintetowy
1. «utwór muzyczny skomponowany na pięć instrumentów lub na pięć głosów»
2. «zespół złożony z pięciu instrumentalistów lub wokalistów»
• kwintetowy
kwintet fortepianowy «utwór na dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i fortepian; też: zespół pięciu osób grających na tych instrumentach»
kwintet smyczkowy «utwór na dwoje skrzypiec, dwie altówki i wiolonczelę lub na dwoje skrzypiec, altówkę i dwie wiolonczele; też: zespół pięciu osób grających na tych instrumentach»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
