nabłonek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

na•błonek -n•ka, -n•kiem; -n•ki, -n•ków

Słownik języka polskiego PWN*

nabłonek
1. «tkanka okrywająca skórę i błony wyściełające jamy różnych narządów i przewodów»
2. zob. kutykula w zn. 1

• nabłonkowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

nabłonek

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „nabłonek” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „nabłonek” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego