przelecieć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przelecieć -lecę, -lecisz, -lecą; -leć•cie; -leciał, -lecieli
Słownik języka polskiego PWN*
przelecieć — przelatywać
1. «przebyć jakąś przestrzeń drogą powietrzną, unosząc się za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu, albo kierując lub podróżując statkiem powietrznym»
2. «zostać przeniesionym w powietrzu z jednego miejsca w drugie, będąc popychanym przez wiatr, wyrzuconym w powietrze, wystrzelonym itp.»
3. «szybko przebiec, przejechać przez coś, szybko minąć kogoś lub coś»
4. «o czasie i zjawiskach zachodzących w czasie: szybko minąć»
5. «o deszczu: krótko popadać»
6. «o płynnej lub sypkiej substancji: przedostać się przez coś»
7. «szybko, pobieżnie zapoznać się z czymś»
8. «o dźwiękach: pojawić się na chwilę i zniknąć»
9. posp. «o mężczyźnie: odbyć stosunek seksualny»
przelecieć się
1. «udać się gdzieś szybko, w określonym celu»
2. «przejść się, idąc szybkim krokiem»
3. «odbyć podróż jakimś samolotem, balonem itp.; też: polatać trochę dla przyjemności lub treningu»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
