prześladowca
Wielki słownik ortograficzny PWN*
prze•śladow•ca -cę; -cy, -ców
Słownik języka polskiego PWN*
prześladować
• prześladowczy • prześladowca • prześladowczyni
1. «robić stale przykrości, szykany, wyrządzać krzywdy»
2. «nieustannie nagabywać o coś, niepokoić czymś»
3. «istnieć stale w czyjejś świadomości, zmuszać kogoś do nieustannego myślenia o czymś»
• prześladowczy • prześladowca • prześladowczyni