psychotechnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
psycho•tech•nik -ikiem; -icy, -ików
psycho•tech•nika -ice, -ikę
Słownik języka polskiego PWN*
psychotechnika
• psychotechniczny
1. «dział psychologii zajmujący się badaniem przy użyciu testów w celu stwierdzenia zdolności i przydatności kandydatów do określonych zawodów, szkół, stanowisk itp.»
2. «stosowanie technik psychologii do rozwiązywania konfliktów między ludźmi, przystosowania pracownika do zawodu, jego integracji z grupą itp.»
• psychotechniczny