ren

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Ren (rzeka) -nu, B.= M., -nie; przym.: reński
ren (renifer) -na, B.= D., -nie; -nów
ren (pierwiastek chem.; symbol: Re) -nu, B.= M., -nie

Słownik języka polskiego PWN*

ren I «pierwiastek chemiczny, ciężki, twardy, srebrzystobiały metal»
ren III [wym. żen], żen «jedna z głównych cnót etyki konfucjańskiej polegająca na właściwym, humanitarnym, stosunku do bliźniego»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego