sklecić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

sklecić -ecę, -ecą; -eć•cie
sklecenie; -ceń

Słownik języka polskiego PWN*

sklecić
1. pot. «zrobić, zbudować coś z byle czego, szybko i niedbale»
2. pot. «ułożyć, skomponować, sformułować coś nieudolnie i z trudem»
3. pot. «zorganizować, utworzyć coś w pośpiechu»
sklecić się
1. pot. «zostać nieudolnie zbudowanym»
2. pot. «zostać ułożonym, skomponowanym, sformułowanym z trudem i nieudolnie»
3. pot. «zostać utworzonym, zorganizowanym w pośpiechu»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego