uduchowić
Słownik języka polskiego PWN*
uduchowić — uduchawiać «sprawić, że ktoś przeżywa wzniosłe uczucia i skupia się na sprawach duchowych»
uduchowić się — uduchawiać się «skupić się na sprawach duchowych; też: wyrażać wzniosłe uczucia i skupienie na sprawach duchowych»
uduchowienie «stan człowieka skupionego na sprawach duchowych»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
