utulenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
utulić -lę, -lą; -l•cie
Słownik języka polskiego PWN*
utulić — utulać
1. «uśpić dziecko, śpiewając mu kołysanki, przytulając je lub kołysząc»
2. «pocieszyć kogoś, zwykle przytulając do siebie»
utulić się — utulać się «znaleźć dla samego siebie ukojenie»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
